تغییرپذیری ترکیب‌های فلاونوئیدی در بافت برگ و میوۀ در برخی از ژنوتیپ‌های درخت به (Cydonia oblonga Mill.) متعلق به مناطق شمال ایران

درخت به از درختان میوه­ای است که خواص دارویی چندی، از جمله محتوای بالای مواد پاداکسنده (آنتی­اکسیدانی) مانند فنل­ها و فلاونوئیدها برای آن بیان‌شده است. بنابراین، با توجه به طیف گستردۀ اهمیت فلاونوئیدها از نظر فیزیولوژیکی و دارویی، این پژوهش با هدف بررسی محتوای و روند تغییر فلاونوئید کل در بافت برگ و میوۀ ژنوتیپ­های به نیمۀ شمالی کشور و مقایسۀ آن با رقم تجاری به اصفهان انجام شد. به این منظور، 24 ژنوتیپ گردآوری‌شده از این مناطق، شامل ژنوتیپ­های اردبیل 1 تا اردبیل 7، به آمرودی، به سیبی و به گیوی کوثر از استان اردبیل، ژنوتیپ­های AS1، ASM1، ASM2، ASM3، ASP1 و ASP2 از استان گیلان، ژنوتیپ­های LA1 و LA3 از استان تهران و ژنوتیپ­های M1، M2، M3، M8 و M9 از استان خراسان ارزیابی شدند. نتایج بیانگر وجود اختلاف معنا­دار در میزان فلاونوئید کل در برگ ­و میوۀ ژنوتیپ­های مختلف بود، به صورتی که ژنوتیپ M3 و LA1 به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فلاونوئید کل را در برگ­های خود با 9/21 و 1/3 میلی­گرم کوئرستین بر گرم در مقایسه با رقم شاهد اصفهان با میزان 4/13 میلی­گرم کوئرستین بر گرم داشتند. همچنین نتایج ارزیابی میوه­ها نشانگر بالاترین میزان فلاونوئید کل به میزان 2/6 میلی­گرم کوئرستین بر گرم در رقم شاهد بوده و دیگر رقم‌ها در ردۀ پایین­تری قرار گرفتند. بررسی تأثیر زمان برداشت برگ بر میزان تغییر فلاونوئید کل نشان داد، بالاترین میزان این متابولیت مربوط به آغاز تابستان بوده و در دیگر برداشت­ها میزان فلاونوئید کمتری در برگ‌ها وجود داشت.